Fatima i okolice

Zdania co do tego miejsca są podzielone. Znam osoby, które przekonują, że odczuwają tam jakąś siłę, energię, boską moc. Inni wracają z Fatimy rozczarowani, bo jedyna siła, jaką dostrzegają, to moc pieniądza. Rzeczywiście miejsce jest bardzo skomercjalizowane, ale dla wielu katolików również niezmiernie ważne. Tajemnice fatimskie, objawienia, Matka Boska – co stało się w Fatimie i co można tam dzisiaj zobaczyć?

W małej portugalskiej wiosce Aljustrel na początku XX w. żyła sobie dziesięcioletnia dziewczynka o imieniu Lúcia (Łucja). Ona i jej dwoje biedniejszych kuzynostwa, siedmioletnia Jacinta (Hiacynta) i dziewięcioletni Francisco (Franciszek) 13 maja 1917 r. jak zwykle wypasali stadko owiec w dolinie Cova da Iria, należącej do rodziców Łucji, w parafii Fatima. Tego dnia około południa dzieci zmówiły różaniec, a potem zaczęły zabawę. Wtem ujrzały silne światło, a po chwili w miejscu dzisiejszej Kaplicy Objawień ukazała im się “Pani jaśniejsza niż słońce”, która poprosiła je o modlitwę i powrót do Cova da Iria trzynastego dnia każdego następnego miesiąca. Łucja, Hiacynta i Franciszek zjawiali się więc na miejscu 13 czerwca, lipca, września i października. Dzieci były zastraszane przez władze świeckie Portugalii i aresztowane ale mimo to nie zaprzeczyły objawieniom. W sierpniu dzieci przebywały w areszcie, więc Matka Boska objawiła się 19 dnia miesiąca w Valinhos, niedaleko wioski Aljustrel.

Objawienie 13 października oglądało około 70 000 osób. Wówczas Matka Boska poprosiła o zbudowanie kaplicy ku jej czci w miejscu objawień, a następnie dokonała cudu zapowiedzianego w trakcie wcześniejszych spotkań z dziećmi. Słońce nagle przestało razić ludzi w oczy, stało się podobne do srebrnej tarczy i zaczęło spadać z nieba na ziemię.

Podczas objawień Marka Boska przekazała dzieciom trzy tajemnice. Pierwsza z nich ukazywała wizję piekła, druga dotyczyła wybuchu II wojny światowej, a trzecia – nie ujawniona w pełni – zamachu na papieża Jana Pawła II.

Dzisiaj w Aljustrel można zobaczyć, jak mieszkało rodzeństwo Hiacynta i Franciszek Marto z rodziną oraz dom Łucji Santos i jej rodziny. Niedaleko wejścia do domu Hiacynty i Franciszka wisi ostatnie zdjęcie trójki dzieci zrobione właśnie na tle tego domu.

Dom Łucji jest wyraźnie większy i widać, że jej rodzice byli zamożniejsi od rodziny Marto.

Na terenie posiadłości rodziców Łucji jeszcze w 1916 r. dzieciom ukazał się anioł. Spotkania z aniołem były trzy – wiosną, latem i jesienią. Dziś w miejscu jednego z objawień anioła stoi pomnik.

Dzisiaj Aljustrel jest spokojną portugalską wioską, w której więcej jest turystów niż mieszkańców. W kilku miejscach pootwierały się sklepiki z pamiątkami – zarówno dewocjonaliami, jak i typowymi dla Portugalii ceramiką, korkiem czy kogucikami.

Jeśli ktoś postanowi zobaczyć kościół w Fatimie to wcale nie trafi do słynnego sanktuarium. Bazylika i Kaplica Objawień nie leżą wcale w mieście Fatima. Tutaj stoi niewielki kościółek, do którego chodziły dzieci ze swoimi rodzinami. Tu dzieci zostały ochrzczone, tu Łucja przyjęła pierwszą komunię św.

Naprzeciwko kościoła parafialnego znajduje się cmentarz, na którym leży rodzina Łucji, Hiacynty i Franciszka. Groby trójki dzieci znajdują się w Bazylice w Cova da Iria. Co ciekawe, na grobach rodzinnych nie ma krzyży. To dlatego, że kiedyś wystarczał jeden krzyż centralnie ustawiony na cmentarzu, więc na grobach ich już nie stawiano.

Po drodze z Fatimy do Cova da Iria mija się pomnik Łucji, Hiacynty i Franciszka, który został ufundowany przez dzieci portugalskie.

Cova da Iria to miejsce, gdzie znajdują się obecnie najważniejsze obiekty związane z fatimskim kultem maryjnym i gdzie odprawiane są najważniejsze uroczystości. Tutejszą bazylikę wybudowano w 1952 r., rok później konsekrowano, a jeszcze rok później nadano kościołowi status bazyliki. Wewnątrz znajdują się groby trójki dzieci.

Stojąc przodem do bazyliki na placu, na którym podczas nabożeństw mieści się nawet 500 tysięcy ludzi, po lewej stronie mamy właśnie Kaplicę Objawień, która została wybudowana w 1919 r. W 1922 r. kaplicę wysadzono w powietrze i jeszcze w tym samym roku odbudowano. W 1982 r. z kolei z okazji wizyty Jana Pawła II dobudowano tu zadaszenie.

Obok Kaplicy Objawień rośnie drzewo. To tylko symbol, bo tego drzewa, które rosło tu gdy ukazywała się Matka Boska dawno już nie ma. Ludzie brali z niego po kawałku, aż nic nie zostało.

Naprzeciwko Kaplicy Objawień stoi dom rekolekcyjny. Tam za niewielką opłatą można obejrzeć najciekawsze dary dla sanktuarium, a także oryginalną koronę figury Matki Boskiej Fatimskiej. W Cova da Iria można obejrzeć także pomnik zawierający fragment Muru Berlińskiego.

Na środku placu znajduje się źródełko z wodą. Niektórzy wierzą, że ma ona uzdrawiającą moc.

Gdy stoimy twarzą do bazyliki, za plecami mamy ogromny kościół Trójcy Przenajświętszej. Ten czwarty pod względem wielkości kościół na świecie wybudowano w latach 2004-2007 kosztem 80 milionów euro pochodzących wyłącznie z datków pielgrzymów.

Z zewnątrz może nie wydaje się taki wielki, ale w środku znajduje się ponad 8 000 miejsc siedzących i mnóstwo stojących. Kościół za pomocą ruchomej ściany można podzielić na dwie części, a ławki ustawione są tak, by z każdego miejsca było widać ołtarz z czystego złota. Cud techniki.

Wierni pielgrzymujący do Fatimy bardzo często przybywają tu w intencji wyzdrowienia. Dla takich osób w Cova da Iria przygotowano piece (paleniska?), gdzie pielgrzym może wrzucić woskową świecę, najlepiej w kształcie organu, o uleczenie którego się modli. Świece sprzedawane są wszędzie dookoła i na terenie sanktuarium

Dzisiaj Fatima to nie tylko miejsce kultu religijnego, ale też potężna maszyna do zarabiania pieniędzy na pielgrzymach. Wiadomo, że każdy, kto tu przybędzie, będzie chciał kupić pamiątkę, figurkę Matki Boskiej, breloczek, plastikową butelkę na uzdrawiającą wodę, święty obrazek… Sporo z tych rzeczy sprowadzanych jest teraz z Chin, ale w okolicy Fatimy nadal działają – i świetnie prosperują – fabryki dewocjonaliów.

Produkuje się tu wszystko, co z kultem maryjnym związane. Małe figurki są najpopularniejsze, ale i na duże znajdują się chętni.

Spacerując w okolicach sanktuarium każdy oczywiście dostaje mnóstwo ulotek, papierków, broszur – to normalne. Jednak jeden z papierków, które wpadły mi w Fatimie w ręce szczerze mnie zdziwił. Z jednej strony kalendarzyk, z drugiej – reklama restauracji. Można się domyślić, ale tłumaczę. Snack bar i restauracja Jan Paweł II. Niestety nie wiem, co mają w menu… Ale zawsze można się umówić z innymi pielgrzymami na obiad w Janie Pawle II.

I tak to wszystko w Fatimie wygląda. Ciekawi mnie, czy byliście tam i jakie są Wasze wrażenia? Albo w podobnym miejscu kultu. Co sądzicie o tego typu komercjalizacji? Przesada czy normalny rozwój sytuacji?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF