Kto by pomyślał, że atrament można jeść?

Czy ja na pewno mam ochotę to jeść? — rozważam w myślach, kiedy na kontuarze przede mną ląduje półmisek z parującym, świeżym makaronem z kawałkami mątwy i czarnym, mało apetycznie wyglądającym sosem, posypany poszatkowaną pietruszką. Danie nie wygląda zachęcająco, chociaż zapach owoców morza, jaki roztacza, jest przyjemny. Chciałaś spróbować coś weneckiego Znalazłaś. Zamówiłaś. Teraz jedz! — tłumaczę sobie w myślach. Cóż, patrzę na swój obiad — spaghetti al nero di seppia.

Mątwa. Takie wodne zwierzątko, które jako strategii obronnej przed drapieżnikami używa… atramentu. Tak, tak! Czując zagrożenie, mątwa strzela substancją, która zawdzięcza swój ciemny, brązowoczarny kolor barwnikowi o nazwie melanina. Ucieka, zostawiając za sobą mętną od atramentu wodę.

A człowiek to taka istota, która zje chyba wszystko, co da się zjeść. Nie tylko samą mątwę, ale też jej atrament. Co ciekawe, wydzieliny tej używano na początku faktycznie jako atramentu… do pisania. Nie wiem, kto wpadł na pomysł, by zacząć używać go w kuchni do barwienia potraw (czarny to taki mało apetyczny kolor przecież). Nie wiem też, czemu atrament stał się tak popularny akurat w kuchni weneckiej, ale faktem jest, że wykorzystuje się go nie tylko do makaronów, ale też do risotta oraz do przygotowywania po prostu sosów. Francuzka siedząca obok mnie w knajpce raczy się mątwą w sosie z atramentu i polentą, kolejnym typowym daniem, które wygląda chyba jeszcze mniej apetycznie, niż moje spaghetti.

Nawijam makaron na widelec i niepewnie podnoszę do ust. Pierwszy kęs i zaskoczenie. To naprawdę nie jest tak złe, jak wygląda! Przegryzam kawałkiem mątwy. Bardzo smaczne! I sycące – nie jestem w stanie zjeść nawet połowy mojej porcji. W głowie świta mi pewna myśl, pytanie. Siedzę naprzeciwko lustra, więc odpowiedź mogę poznać natychmiast. Pokazuję sobie samej język. Tak, wyglądam, jakbym przed chwilą wzięła haust z kałamarza :)

Zjedlibyście spaghetti z czarnym sosem czy wygląda ono za mało apetycznie? Jakich nieciekawie wyglądających potraw próbowaliście, które okazały się smakowite?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF