Galta pod panowaniem małp

W indyjskim Radżastanie, niedaleko Jaipuru jest takie miejsce, o którym przewodniki piszą niewiele. Nie bardzo rozumiem, dlaczego. Opanowany przez małpy kompleks świątynny w Galcie leży tuż obok miasta, ale dojazd do niego prowadzi nieco okrężną drogą – około 10 kilometrów na wschód od Jaipuru. Wystarczy poświęcić pół dnia, a na pewno nie będzie to czas stracony.

Zaraz po wejściu na teren świątynny trafiamy na duży dziedziniec z rozłożystym, zapewniającym dużo cienia drzewem i kilkoma świątyniami dookoła. Pod drzewem zazwyczaj siedzi ktoś, kto pilnuje obuwia, bo do świątyń hinduskich wchodzi się boso.

Do świątyń prowadzi zazwyczaj kilka schodków. Buty warto zostawić u pilnującego, bo jeśli weźmie je się ze sobą i zostawi przed samym wejściem do świątyni, to jest duża szansa, że po wyjściu już się ich nie znajdzie. Będą służyły tutejszym małpom jako zabawki.

Małpki może i wyglądają niewinnie i uroczo, ale bardzo chętnie robią małpie figle.

Zdarza się, że podbiegają do turystów i bezczelnie wyciągają im rzeczy z plecaków, torebek czy kieszeni. Trzeba się pilnować.

Świątynie, choć opanowane przez małpy, są nadal czynne. Co jakiś czas rozlegają się tu modły, odprawiane w jednej z nich i puszczane przez głośniki na całym terenie.

W każdej z nich stoi posążek jednego z wielu bóstw, którym Hindusi oddają cześć.

Część kompleksu wybudowano tak, że wygląda, jakby wyrastał prosto ze skały. Obok tej budowli prowadzi ścieżka do świętych źródełek i kolejnych świątyń, położonych na zboczu i szczycie wzgórza.

Święte stawy są trzy. Dawniej dolny staw służył wyłącznie mężczyznom, środkowy kobietom, a górny świętym małpom. Woda w nich była podobno krystalicznie czysta. Dzisiaj ma przepiękny, głęboki zielony kolor.

Obecnie kobiety mogą korzystać ze źródła mężczyzn, kiedy nie ma ich w pobliżu, jednak kiedy mężczyźni przychodzą zażyć kąpieli, kobiety nie mogą im towarzyszyć.

Po ominięciu źródełek ścieżka zaczyna prowadzić pod górę. W upale ciężko się wspinać, ale warto, bo widoki stamtąd są naprawdę ładne.

Po drodze można spotkać odpoczywających w cieniu braminów.

A na samej górze stoi najważniejsza tutejsza świątynia – świątynia Boga Słońca.

W środku można – oczywiście za niewielką “dobrowolną” opłatą – dostać błogosławieństwo w postaci pomarańczowej kropki na czole miedzy oczami.

Figurki w świątyni, wyglądające jak porcelanowe lalki, są niesamowicie kolorowo przystrojone.

Ze świątyni jest też genialny widok na cały Jaipur. Miasto, jak widać podpełza wręcz do samego podnóża góry.

Stojąc tutaj można też sobie uświadomić, jak wielkie to miasto. I jak zakurzone. Nie tylko dla samej świątyni, ale też dla takich widoków naprawdę warto się tu wspiąć.

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF