Gorące źródła Hammamet Ma’in. Aż się nie chce wynurzać

Czuję się dziwnie. Bo jak się czuć, kiedy nagle coś, co dla mnie było standardem – wchodzenie do wody w bikini – staje się czymś nie do końca poprawnym. Zakładam więc luźną, zasłaniającą pośladki bluzkę. Jak ją rozciągnę, to sięga niemalże do kolan. Tylko wtedy dekolt robi się za duży. I tak źle, i tak niedobrze. W dodatku rękawki są krótkie. A mokra bluzka opina ciało, pokazując dokładnie sylwetkę. Trzeba się jak najszybciej zanurzyć, bo tylko wtedy nic nie widać!

Nie, nikt mi nie strzeli w czoło za pokazanie kawałka ciała. Jordania taka nie jest. Ale są pewne standardy, kanony i chcąc spokojnie zażyć kąpieli w gorących źródłach Hammamet Ma’in najlepiej odpowiednio się do tego przygotować. W przeciwnym razie będą się przyglądać. Ja czuję na sobie ten wzrok, dlatego staram się nie wynurzać z przyjemnie ciepłej wody.

Hammamet Ma’in to kompleks wodospadów i źródeł z gorącą wodą bogatą w minerały, w tym związki siarki, znajdujący się niedaleko Morza Martwego, około 200 metrów pod poziomem morza. Podobno leczniczych kąpieli zażywał tu między innymi król Herod.

W okolicy zbudowano ośrodek spa, hotel i baseny, ale część źródeł dostępna jest publicznie za niewielką opłatą.

Wydzielono tu różne strefy – jest kąpielisko tylko dla mężczyzn, dla kobiet i dla rodzin. Jeden z wodospadów oznaczony jest jako kąpielisko publiczne. Tam właśnie kierujemy swoje kroki.

Podstawowa infrastruktura zapewnia możliwość skorzystania z toalety i przebrania się przed wejściem do małego basenu. Są też stoliki, na których można zostawić rzeczy albo… urządzić piknik.

Rozglądam się po okolicy. Kobiety moczące się w wodzie ubrane są najczęściej w czarne, luźne suknie doskonale zasłaniające ciało i maskujące figurę. Mężczyźni i dzieciaki pluskają się w bokserkach. Nieliczni zakładają t-shirty lub podkoszulki.

Wskakuję do gorącej wody. W zależności od pory roku temperatura źródeł waha się od 40 do 65 stopni Celsjusza. Najgoręcej jest oczywiście w miejscu, skąd woda wydostaje się spomiędzy skał.

Wskutek wysokiego stopnia zmineralizowania woda zostawia na skałach osady, najczęściej żółtawe (siarka) lub zielonkawe (miedź). Siarka nadaje też lekkiego zapaszku.

Za wodospadem znajduje się skalna półka i niewielka komora. Można się tu poczuć jak w saunie parowej. Trzeba naprawdę uważać, żeby się nie poparzyć.

Jednak największą frajdę sprawia ustawienie się pod wodospadem. Ciężkie strumienie wody spadając na plecy robią niesamowicie odprężający masaż. Niełatwo mi to jednak zbyt długo wytrzymać. Mrużąc oczy i parskając wracam do moczenia się w basenie. Jest przyjemnie i nie chce się wychodzić. Z jednej strony dlatego, że ciepła woda rozleniwia. Z drugiej strony w głowie ciągle kołacze się myśl, że przy wychodzeniu ta nieszczęsna koszulka znowu oblepi mi całe ciało i wszystko będzie widać…

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF