Jak się pakować, żeby zwariować?

Dobre rady zawsze w cenie. Chciałam napisać, jak pakować się mądrze, z głową i bez stresu. Jak niczego nie zapomnieć, zoptymalizować i zaplanować. Dopiąć na ostatni guzik. Ale nie wyszło. Bo ja zawsze pakuję się chaotycznie, szybko i jakoś zazwyczaj udaje mi się nic ważnego nie zostawić w domu. Zazwyczaj. Chcecie wiedzieć, jak się spakować nie-idealnie?

Plecak czy walizka?
Pytanie stare jak świat. No, prawie. Myślicie, że nasi zręczni lub wyprostowani przodkowie wędrując z Afryki w poszukiwaniu nowych siedlisk zastanawiali się, w co się spakować?

Och, a ja niegodna nazywania się podróżnikiem i mogąca określić się tfu! turystą, bo podróżuję najczęściej z walizką. Przynajmniej tam, gdzie wiem, że będę mogła ja wygodnie ciągnąć na kółkach. Albo dolecę na miejsce i na tym skończy się moje przemieszczanie się z bagażem. Bo walizka ma kształt prostopadłościanu i dużo łatwiej się w nią spakować, a i większość rzeczy po podróży nie będzie wyglądała jak psu z gardła wyjęte.

A plecak? No ludzie kochani, plecak też lubię. Ciężko ciągnąć walizunię po szutrowej drodze gdzieś na kambodżańskiej prowincji. Łatwiej zarzucić komfortowy plecak na plecy i iść przed siebie aż do upatrzonego guesthouse’u. Z plecakiem na plecach łatwiej też jechać motoconcho na Dominikanie, z walizką takich akrobacji bym się nie podejmowała. Plecak ma bardziej kompaktowe rozmiary. Tylko musi być – jak dla mnie – wygodny. Tak, wydałam na swój własny nieco więcej kasy ale przynajmniej po całym dniu noszenia go na plecach nie wymagam natychmiastowej pomocy kręgarza.

No to plecak czy walizka? To, co akurat bardziej pasuje!

Bez tego ani rusz?
Koniecznie spakuj dmuchaną poduszeczkę-rogala. Zabierz ze sobą rozgałęziacz do prądu! W bagażu musisz mieć środki odstraszające komary! I broń boże nie zapomnij szczoteczki do zębów! Bla, bla, bla… Takie rady można mnożyć w nieskończoność. Moja prawda jest taka, że koniecznie to trzeba zabrać paszport (lub dowód osobisty) i jakieś pieniądze. Resztę, jak zapomnimy, da się jakoś zorganizować na miejscu. Pieniądze w sumie też.

Po tym radykalnym stwierdzeniu dodam, że ja zawsze zabieram ze sobą jeszcze aparat fotograficzny wraz z przydatkami (ładowarka, filtry, karty pamięci i tak dalej), telefon z ładowarką i ubezpieczenie.

Zdarzyło mi się już zapomnieć spakować bielizny czy szczoteczki do zębów. Wiadomo, kasa wydana na miejscu, no ale za zapominalstwo trzeba płacić. Jednak nie jest to koniec świata! Dmuchana poduszka jest faktycznie wygodna kiedy śpi się w różnych środkach transportu, ale z powodzeniem można zastąpić ją bluzą zwiniętą w rulon. Jestem zdania, że środki na komary lepiej kupować w miejscu docelowym, bo wtedy najczęściej choć trochę działają. A mając rozgałęziacz do prądu można zostać lotniskową gwiazdą, kiedy współpasażerowie chcą podładować swoje ajfony i tablety, a gniazdko jest tylko jedno, ale umówmy się – czy koniecznie zawsze musimy zbawiać świat?

Listy są dla cieniasów
Po co mi lista rzeczy, które muszę spakować, skoro mam doskonałą pamięć? Bo przecież mam, tylko czasem krótką. Dawno, dawno temu zdarzało mi się na każdym wyjeździe czegoś zapomnieć. Urok osoby roztrzepanej. Po pierwsze, okazało się, że to nie koniec świata (patrz: wyżej). Po drugie, mimo wszystko, postanowiłam sobie spisywać na liście rzeczy, które koniecznie muszę spakować. I co mi z tego wyszło?

Ambitny plan skończył się tak, że zapominałam czegoś wpisać na listę, a w efekcie rzecz ta nie lądowała w bagażu. To jeszcze mały pikuś. Bywały jednak tez takie sytuacje, kiedy spakowałam coś z listy, dajmy na to ulubione spodnie, ale zapominałam je z niej wykreślić. I potem, kiedy kontrolowałam spis, myślałam, że spodnie jeszcze nie spakowane. Przetrząsałam szafki w ich poszukiwaniu, a one spokojnie sobie leżały w walizce. Tak, śmiejcie się. Ale ja już tak jakoś mam.

Przestałam więc robić listy, bo skoro nie polepszają sytuacji to po co tracić na nie czas?

Artystyczny nieład nie zaszkodzi
Bluzki – razem, złożone w kostkę i do woreczka. Spodnie i spódnice ładnie sprasowane – do woreczka. Ręcznik duży i mały – złożone i do woreczka. Skarpetki, majtki i staniki – do woreczka. A potem woreczki elegancko jeden na drugim do walizki. Wszystko ładnie uporządkowane. Nuuuuudyyyy!

Wolę mój plecakowy lub walizkowy nieład. Nie zawsze składam t-shirty w kostkę, czasem zwijam w rulon i zapewniam, tak też się nie pogniotą. Skarpetki nie wędrują do woreczka tylko służą za zapchajdziury – upycham je na przykład w butach. Piżama zwinięta w kulkę stanowi wypełniacz pomiędzy kosmetykami a ścianką plecaka lub walizki. I co z tego, że będzie wymięta? Od zagnieceń nie będzie mi się gorzej spało. Nic nikomu do mojej piżamy!

Artystyczny nieład ma tez swoje wady. Czasem szukając czegoś trzeba przekopać cały plecak. Ale przynajmniej nie jest nudno…

Last minute jest fajne
A jeszcze fajniejsze jest super last minute. Znam osoby, które na tydzień przed podróżą wyciągają walizkę z szafy. Od tej pory w specjalnie przeznaczonym do tego miejscu zaczynają rosnąć kupki. Kupka z bluzkami z krótkim rękawem. Kupka z bluzkami z długim rękawem. Kupka ze spodniami. Kupka z kosmetykami. Kupka z tym i owym. Na dzień przed wyjazdem kupki grzecznie wędrują do walizki. Potem dorzuca się jeszcze jakieś pojedyncze rzeczy.

Och, jak ja chciałabym potrafić się tak dobrze zorganizować! Ale nie ma lekko. Pakuję się dosłownie na ostatnią chwilę, ale dzięki temu opanowałam umiejętność robienia tego w ekspresowym tempie. Ekstremalnym było rozpoczęcie pakowania na niecałą godzinę przed wyjazdem na lotnisko. I co, zdążyłam? Spokojnie. I nawet niczego ważnego nie zapomniałam. Co nie znaczy, że tak jest dobrze i że też tak macie robić.

Jaki z tego morał?
Morał jest nudny jak flaki z olejem. To, że ja się pakuję chaotycznie i na ostatnią chwilę nie znaczy, że tak jest dobrze. Mogłabym dodać – nie powtarzajcie tego w domu. Róbcie listy, myślcie, kontrolujcie i pakujcie się zawczasu. Ale nie będę moralizować kiedy sama tego nie robię. I jest mi z tym dobrze. Nie mogę i nie chcę być wzorem do naśladowania. No bo jak naśladować kogoś, kto na lotnisku przed miesięczną podróżą po Azji zorientował się, że zapomniał w domu polisę ubezpieczeniową swoją i współtowarzyszki podróży? Tak, tak – to ja. I zamiast spokojnie i bezstresowo buszować po strefie bezcłowej pędziłam taksówką na złamanie karku, żeby ten nieszczęsny dokument z domu zabrać.

Sposób pakowania i zabierane rzeczy zależą w dużej mierze od charakteru wyjazdu – jego długości, celu, miejsca i planów. Zamiast podsumowania powiem więc tak – pakujcie się tak, jak wam wygodnie, w co wam wygodnie i zabierajcie to czego potrzebujecie. Nie widzę jednego uniwersalnego przepisu na dobrze spakowany bagaż.

A może taki przepis jest? Macie jakieś swoje rady odnośnie pakowania? Rzeczy, bez których nie można się obejść w podróży?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF