Keukenhof. Gdzie kwiaty zawracają w głowie

Zaczyna się od kalii. Potem dochodzą narcyzy, hiacynty, korony cesarskie i inne kwiaty cebulowe. Ale najwięcej kwitnie tu tulipanów. Różnorodność form i kolorów zawraca w głowie, gdy spaceruję alejkami ogrodu Keukenhof. I to dosłownie, bo wszędzie dookoła cudne kwiaty prezentują swoje wdzięki, a ja chciałabym przyjrzeć się z bliska im wszystkim, wszystkie powąchać i sfotografować. Piękno atakuje z każdej strony i trudno zdecydować się, gdzie zawiesić wzrok na dłużej…

Pomyśleć, że historia tego kolorowego ogrodu zaczęła się od ziół, owoców i warzyw rosnących w lasach w tej okolicy. Było to ulubione miejsce hrabiny Jakobiny Bawarskiej, która w XV wieku zbierała tu rośliny, w które zaopatrywała pałacową kuchnię. Organizowała też polowania. Stąd właśnie pochodzi nazwa – Keukenhof oznacza dosłownie ogród kuchenny.

Jak to możliwe, że dzisiaj rosną tu miliony kwiatów, a nie zioła i owoce? Otóż w połowie XIX wieku architekci krajobrazu Jan Dawid Zocher i jego syn Louis Paul zaprojektowali w tym miejscu park w stylu angielskim. Znaczy to, że pozornie ogród wygląda na dziki, ale jest to starannie zagospodarowana przestrzeń z zaplanowaną roślinnością. Stworzony przez Zocherów park tworzy podwaliny dzisiejszego Keukenhofu.

Przyszedł rok 1949, kiedy to grupa eksporterów cebulek kwiatowych wpadła na pomysł zorganizowania w Keukenhof stałej wystawy kwiatów. I tak to się naprawdę zaczęło! Rok później ogród otworzył swoje bramy dla publiczności, stając się z wolna jednym z ulubionych miejsc odwiedzanych nie tylko przez Holendrów, ale też turystów zza granicy.

Nietrudno wątpić, że miejsce to cieszy się sławą i powodzeniem… Już koło południa mam wrażenie, że zwiedzających jest więcej, niż samych kwiatów. Żeby naprawdę nacieszyć się pięknem ogrodów, warto pojawić się tu z samego rana. Bramy otwarte zostają o 8:00 rano i wtedy możemy w spokoju podziwiać przepiękne kompozycje kwiatowe.

Rokrocznie zmienia się motyw przewodni wystawy kwiatów. W 2015 roku jest to Vincent van Gogh i jego twórczość. Nieopodal pawilonu wystawowego Oranje Nassau znaleźć można kwiatową mozaikę przedstawiającą autoportret malarza. Szkoda tylko, że podest widokowy jest tak niski, odrobinę wyżej i widok byłby o niebo lepszy!

W kilku pawilonach zaaranżowano wystawy kwiatów. Mamy pawilon z fantastycznymi storczykami, inny poświęcony liliom, amarylisom i fiołkom, jeszcze inny prezentuje chryzantemy w połączeniu z motywami inspirowanymi twórczością van Gogha. W samych pawilonach można by spędzić pół dnia, a przecież same kompozycje kwiatowe w parku też zachęcają, by przejść się każdą alejką!

Zaraz obok samego Keukenhof rozciągają się malownicze i fotogeniczne pola tulipanów. Ciągną się aż po horyzont. Doskonały widok rozciąga się z młyna stojącego przy granicy parku. Młyny takie, charakterystyczny element holenderskiego krajobrazu, służyły do osuszania polderów i wypompowywania wody. W przeciwnym razie położone w depresji, poniżej poziomu morza tereny, szybko zostałyby zalane wodą.

Wszystko dookoła jest przepiękne, jednak moją uwagę najbardziej przyciągają same kwiaty i ich kolorowe kompozycje. Wręcz nie mogę się napatrzeć.

W krajobrazie dominują tulipany. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że może być ich aż tyle odmian!

Znaleźć tu można tulipany o tradycyjnym, najpopularniejszym kształcie…

…kilkuwarstwowe kwiaty…

…i mniej regularne kształty.

Kolory też przyprawiają o zawrót głowy!

Niemało znaleźć tu można także narcyzów – białe, żółte, brzoskwiniowe, pomarańczowe, pojedyncze, podwójne, z jednym kwiatem na łodyżce i z kilkoma… mnogość odmian zaskakuje.

Hiacynty dosłownie upajają zapachem. Uwielbiam tę słodycz, która mocno uderza do głowy! Nietrudno się zorientować, kiedy przechodzi się obok tych czarujących kwiatów.

Są również szachownice kostkowate, szafirki, zawilce i sporo innych kwiatów, których nazw zupełnie nie znam. Przy każdej rabacie stoi jednak tabliczka z opisem, a niektóre mają też ceny – wystawa nadal spełnia funkcje promocyjne i handlowe, hodowcy z całego świata mogą się tu zaopatrywać w cebulki wybranych odmian.

Najbardziej zachwycają mnie jednak nie pojedyncze kwiaty, lecz ich kompozycje.

Nad aranżacją ogrodu pracuje trzydziestu głównych ogrodników.

To oni planują wszystko tak, by przez dwa miesiące – cały okres otwarcia Keukenhofu – kwitło mnóstwo roślin. Kiedy przekwitają jedne, zaraz rozkwitają następne. Zwiędnięte główki są natychmiast usuwane, by nie szpeciły krajobrazu.

Do stworzenia kwiatowych kompozycji zużywają ponad siedem milionów cebulek.

Ogród zajmuje powierzchnię 32 hektarów. To naprawdę praca pełna wyzwań!

Wędrując pomiędzy kolejnymi rabatami z całego serca podziwiam osoby, które mogą stworzyć coś tak oszałamiającego!

Kwiaty – delikatne i kruche, ale w takiej ilości wydają się jednak silne. Dominujące.

Mamy szczęście, że pogoda sprzyja spacerom. Promienie słoneczne dodają blasku płatkom kwiatów, podkreślają ich kolory i kształty.

Trzy godziny, jakie spędzamy w Keukenhof to dużo czasu, a jednak nie wystarczają one, by przejść przez cały ogród bez pośpiechu. Ostatnie pół godziny wędrujemy już bez przystanków – szczególnie, że robi się powoli naprawdę ciasno i czasem trzeba się już przepychać przez tłum. To jedyne, co tak naprawdę psuje moje wrażenia ze zjawiskowego Keukenhof. Mimo to w pamięci zostawiam miliony cudnych kwiatów, fantazyjne kompozycje i zapierający dech w piersiach zapach! Brakuje mi wręcz słów, by opisać piękno tego ogrodu…

Lubicie zwiedzać ogrody i podziwiać kwiaty? Byliście już w Keukenhof, a może ten artykuł Was do tego zachęci?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF