PocketBook Aqua 2 – setki książek na podróż

Planowany czas podróży nocnym pociągiem z Kazania do Petersburga wynosi dwadzieścia dwie godziny. Zajmuję swoje łóżko, zamawiam herbatę w dużej szklance umieszczonej w metalowym uchwycie, jaki pamiętam z dzieciństwa, wyciągam z plecaka grubą książkę i biorę się za czytanie, żeby te godziny jakoś szybciej minęły. Monotonny krajobraz przemyka za oknem, kiedy przewracam kolejne kartki powieści. Książka szybko się kończy, a ja z plecaka bez dna wyciągam następną. Nie wzięłam trzech t-shirtów i zapasowych spodni, byle tylko zmieścić kilka lektur. Mam do wyboru to, albo zanudzenie się na śmierć w pociągu. A może jednak nie?

Chociaż jestem osobą lubiącą nowinki technologiczne, do jednej rzeczy długo nie mogłam się przekonać – do czytnika książek elektronicznych. Przyjemnie jest trzymać w ręku pachnącą farbą drukarską książkę, czuć papier pod palcami, zaginać rogi i robić notatki. Kiedy jednak zaczęłam planować tegoroczne podróże, najpierw do Rosji, gdzie wiedziałam, że w pociągu spędzę długie godziny, a potem kilkutygodniowy wyjazd pod namiot do Norwegii w lipcu, to wiedziałam, że zabranie papierowych książek będzie nieco trudne. Zaczęłam się wówczas łamać. Pomyślałam, że może jednak dam czytnikowi szansę, przekopałam internet w poszukiwaniu informacji na temat tej technologii i wypytałam znajomych o ich doświadczenia. A potem wzięłam głęboki oddech i pomyślałam: no dobra!

W ten sposób w moje ręce trafił niebieski czytnik PocketBook Aqua 2. Na osobie jeszcze do niedawna zupełnie zielonej w temacie już sama specyfikacja zrobiła wrażenie. Co obiecuje nam producent? Aqua 2 wyposażony jest w sześciocalowy ekran dotykowy z wyświetlaczem typu E Ink® Carta™, uważany obecnie za jeden z najlepszych standardów na rynku, o rozdzielczości 758 × 1024. Dysponuje on podświetleniem, co umożliwia czytanie książek także wtedy, gdy jest ciemno. Działanie zapewnia mu akumulator litowo-jonowy, 1500 mAh, do 8000 stron zmienianych z wyłączonym podświetleniem. Ma 8 gigabajtów pamięci podręcznej, co wystarcza na nawet do trzech tysięcy książek w formatach obsługiwanych przez czytnik: EPUB DRM, EPUB, PDF DRM, PDF, FB2, FB2.ZIP, TXT, DJVU, HTML, DOC, DOCX, RTF, CHM, TCR, PRC (MOBI). Może łączyć się z sieciami WiFi. Posiada także dodatkowe funkcje i aplikacje, takie jak: słowniki (ABBYY Lingvo® 24 opcje językowe, angielsko-niemiecki, Webster’s Dictionary 1913), ReadRate, Dropbox, Send-to-PocketBook, PocketBook Sync, BookStore, przeglądarka Internetu, czytnik kanałów RSS, kalkulator, zegar, kalendarz, gry (szachy, pasjans, Sudoku, Scribble), przeglądarka zdjęć. Waży 180 gramów i jest wodo- i pyłoodporny.

Dopóki nie przeczytałam artykułu Jaki czytnik wybrać na stronie Świat Czytników prowadzonej przez znajomego Roberta, cała ta litania niewiele mi mówiła. Okazuje się jednak, że według specyfikacji, mam przed sobą naprawdę porządne i dobrej jakości urządzenie. Czas więc przetestować go w działaniu!

Mimo, że czytnik odporny jest na działanie pyłu i wody, pierwsze, co zrobiłam, to wsadziłam go w okładkę. Tak zresztą zaleca sam producent, przypominając o tym nawet na ulotkach dołączonych do sprzętu. Okładka nie jest dużym wydatkiem, a chroni czytnik przed uszkodzeniami mechanicznymi. Moja w dodatku ma małą kieszonkę, gdzie włożyłam kartkę z kopią paszportu. No i ładny, ciemnoniebieski kolor!

Swoją przygodę z nowym sprzętem zaczęłam oczywiście od zakupu kilku książek. Żeby znalazły się na czytniku, mogę je ściągnąć na komputer i skopiować za pomocą kabelka USB albo wysłać na skonfigurowany wcześniej adres w domenie @pbsync, co sprawi, że jak będę miała połączenie z internetem, będę mogła zsynchronizować go z czytnikiem i wszystkie książki ściągną się na sprzęt. Włączyłam więc też WiFi w czytniku. Mogłam zacząć go wreszcie używać.

I jak wrażenia z używania? Z przyzwyczajeniem się do czytania na czytniku nie było żadnych problemów. Bałam się zawsze, że moje oczy mogą się męczyć, ale technologia elektronicznego tuszu (przeczytałam też trochę na ten temat, generalnie chodzi o to, że używa ona malutkich drobinek tuszu, które pod wpływem elektrycznych impulsów układają się w odpowiedni wzór) sprawia, że wyświetlacz wygląda jak prawdziwy papier. Ok, wiem, że nie pachnie farbą drukarską, ale podobno można kupić perfumy o jej zapachu ;) W każdym razie oczy nie męczą się w ogóle, a podświetlenie sprawia, że można czytać nawet w nocy, nie przeszkadzając innym. Diodki umieszczone są na dole wyświetlacza i oświetlają go jakby lekko od góry, więc podświetlony ekran nie razi w oczy. Dodatkowo, czytnik jest niewielki i lekki, przez co ręka mniej się męczy trzymając go (szczególnie, gdy czytam w pozycji leżącej), co może nie ma znaczenia przy cienkich książkach, ale już przy cegłach typu powieści Vincenta V. Severskiego – jak najbardziej.

Trochę problemów na początku miałam z przewracaniem stron. Przyciski służące do tego umieszczone są na dole obudowy, blisko siebie. Wolałabym, by były trochę bardziej na skraju, bo mam małe dłonie i niełatwo mi do nich sięgnąć palcami. Z pomocą przychodzi jednak ekran dotykowy, za pomocą którego można przechodzić do kolejnych stron książki. Myślałam, że działa to podobnie jak na tabletach – przesuwając palcem w lewo powinnam przejść do następnej strony, a w prawo – do poprzedniej. Najczęściej tak działało, ale nie zawsze. Myślałam więc, że coś jest nie tak z ekranem dotykowym, dopóki znajoma nie wyjaśniła mi, że w czytnikach działa to inaczej: dotykając gdziekolwiek w środku strony przechodzę do następnej, a gdziekolwiek na dole strony – do poprzedniej. Niestety nie jest to dla mnie intuicyjne. Klikając w samym środku strony mogę otworzyć ustawienia, a przesuwając dwoma palcami wzdłuż przekątnej – zmienić rozmiar czcionki.

Skoro już o ustawieniach mowa – podoba mi się to, że mogę dostosować wielkość marginesów, interlinię i rozmiar czcionki. Nie lubię czytać książek z dużymi literami i dużymi odstępami, więc teraz mogę to ustawić według własnych preferencji.

Najważniejszym jednak sprawdzianem dla czytnika miała być podróż. W Rosji czytałam sporo – w ciągu dziesięciu dni przeczytałam trzy powieści. Na pewno nie brałabym ich ze sobą, więc pozostałoby mi granie na telefonie lub wpatrywanie w okno. Jest to więc jego największą zaletą. W jednym urządzeniu wielkości zeszytu mam teraz mnóstwo książek, które mogę zabrać ze sobą wszędzie, bo czytnik mieści się nawet do małej torebki. I przy całej mojej miłości do papierowych książek, których mam mnóstwo, tutaj jednak przyznaję, że czytnik bezsprzecznie wygrywa.

Na jak długo jednak wystarcza to urządzenie? Kiedy dostałam czytnik, miał około 70% naładowania baterii. Po niecałych dwóch tygodniach intensywnego użytkowania musiałam go już naładować, choć wcześniej przeczytałam gdzieś, że bateria będzie trzymać nawet do miesiąca. Ładowanie jednak jest bardzo szybkie – sprzęt podłączyłam do kontaktu w kawiarni i kiedy ja delektowałam się gorącą herbatą, poziom naładowania akumulatora wzrósł z 5% do 40%. Później rozmawiałam z koleżanką, która uświadomiła mi, że powinnam wyłączyć WiFi kiedy z niego nie korzystam, to pozwoli mi na oszczędzenie energii. Przyznaję, że sama o tym nie pomyślałam. Teraz akumulator rozładowuje się nieco wolniej.

Wisienką na torcie są różne aplikacje. Uwielbiam grać w sudoku, a mój Aqua 2 daje mi taką możliwość. Dodatkowo, do czytnika dołączona jest przejściówka, dzięki której pod jego port USB można podłączyć słuchawki i odsłuchiwać książki, a także słuchać muzyki.

Czy żałuję decyzji o zamianie papierowych książek na czytnik? Absolutnie nie! Moja biblioteczka jest już pełna i nie mam miejsca na kolejne woluminy, które teraz mieszczą się na tym niewielkim, wygodnym urządzeniu. Idealnie nadaje się on w podróż, bo umila czas nie zabierając jednocześnie dużo miejsca. Bateria wystarcza na dość długo, czytanie nie męczy oczu no i można to robić w nocy, nie przeszkadzając innym. W dodatku PocketBook Aqua 2 ma ładny niebieski kolor, ale to już naprawdę kwestia gustu ;)

Dużo czytacie w podróży? Wolicie zabierać ze sobą tradycyjne książki, czy tak jak ja przekonaliście się do czytnika? Macie jakieś dobre rady dla początkującego użytkownika czytnika?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF