Przygarnij słonika

O sierocińcu słoni w Nairobi słyszałam dużo, więc planując wizytę w stolicy Kenii od razu wiem, że muszę się tam wybrać. Okazuje się, że dzieli go od miejsca, w którym pomieszkuję, tylko kilka kilometrów. Ale kilka kilometrów w Nairobi pokonuje się nie w kilka, ale w kilkadziesiąt minut. Dlatego na miejsce docieramy pół godziny spóźnieni. Pozostaje pół godziny na wizytę. Ale to wystarczy, żebym zdecydowała się zaadoptować małego słonika.

Kontynuując rodzinne tradycje i poświęcenie na rzecz ochrony przyrody i chcąc upamiętnić swego męża, Davida – jednego z założycieli Parku Narodowego Tsavo, wdowa po nim, Daphne Sheldrick, założyła David Sheldrick Wildlife Trust. Najważniejszym przedsięwzięciem organizacji jest prowadzenie sierocińca dla słoników, które w rezultacie najprzeróżniejszych wydarzeń straciły matki i kontakt ze stadem. Niestety najczęstszą przyczyną jest działalność kłusowników. Do chwili obecnej w sierocińcu wychowało się 150 sierot, które potem mogły wrócić na łono natury.

Sierociniec można odwiedzać codziennie w godzinach 11:00-12:00. Koleżanka radzi mi, by być tam nawet o wpół do jedenastej, bo miejsce cieszy się ogromnym zainteresowaniem nie tylko turystów, ale także lokalnej młodzieży szkolnej. Prezentacja pierwszej grupy maluchów trwa pół godziny – na tę część niestety się spóźniamy. Potem przychodzi druga grupa – akurat w tym momencie docieramy do ośrodka. Możemy więc, wraz z tłumem pozostałych zainteresowanych, wysłuchać historii mieszkających w sierocińcu słoników, przyjrzeć się, jak są karmione i porobić trochę zdjęć.

Jednym z największych sukcesów organizacji jest opracowanie mlecznej mieszanki, która nie szkodzi młodym słonikom. Wcześniej zwierzęta próbowano wychowywać na mleku krowim, ale zawarta w nim kazeina nie jest trawiona przez słonie, więc maleństwa nie mogły przeżyć długo na takiej diecie. Drugą ważną rzeczą, jaką zapewnia maluchom ośrodek jest bliskość opiekunów. Słonie są zwierzętami bardzo uspołecznionymi i maluchy bardzo potrzebują opieki i poczucia bezpieczeństwa, które daje kontakt z matką i stadem. Kiedy tych zabraknie, wówczas słonikami zajmują się wyszkoleni i zaangażowani opiekunowie, dla których jest to dużo więcej, niż tylko praca.

Chcąc wesprzeć działalność sierocińca można zaadoptować wybranego słonika. Przybrany rodzic płaci 50 dolarów rocznie, w zamian dostaje certyfikat potwierdzający adopcję i cykliczne e-maile z informacjami o wybranym słoniku i o tym, co dzieje się w całym ośrodku. Po krótkiej wizycie decyduję się na taki krok i zostaję przybranym rodzicem malutkiej samiczki o imieniu Naipoki. Adopcja pozwala na odwiedzenie wybranego malucha poza godzinami turystycznych wizyt. Mam nadzieję, że uda mi się kiedyś jeszcze odwiedzić Naipoki, dzięki czemu mogłabym przyjrzeć się pracy sierocińca z bliska i bez tłumu turystów za plecami.

Na odległość też można dokonać adopcji. Po szczegóły odsyłam na stronę internetową David Sheldrick Wildlife Trust.

Przewodnik po Kenii
O David Sheldrick Wildlife Trust, słoniach i ochronie zwierząt przed kłusownikami poczytasz w moim przewodniku po Kenii! Kliknij tutaj i kup :)

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF