Sigirija czyli Lwia Skała

Wysoka, lita skała wyrasta w środku dżungli. Samotny ostaniec o wysokości około 200 metrów jest obecnie celem wędrówek. I to wędrówek niespotykanych, bo wspinać się trzeba po kamiennych bądź metalowych schodach. Te metalowe przymocowane są do skały – wyglądają jak na słowo honoru, ale śruby trzymają mocno. I chociaż z daleka wejście na szczyt Lwiej Skały wydaje się niemożliwe – wysiłek naprawdę się opłaci!

Sigirija była stolicą Sri Lanki w latach 484-495 n.e. Umiejscowił ją tu król Kassapa, człowiek, który tron zdobył podstępem, uwięziwszy, a następnie zabiwszy swojego ojca Dhatusenę. Królestwo należało się jego przyrodniemu bratu Mogallanie, który musiał uciekać do Indii. Król zatrudnił przy zabudowie skały inżynierów, którzy utworzyli tu prawdziwą fortecę, pełną pułapek i niezwykle trudną do zdobycia. Zresztą nawet teraz wdrapanie się na szczyt skały jest nie lada wyczynem, szczególnie w tutejszym gorącym i wilgotnym klimacie. Sama wspinaczka trwa około pół godziny (w zależności od kondycji) i dostarcza niezapomnianych przeżyć. Osoby z lękiem wysokości mogą się dwa razy zastanowić…

Twierdza króla Kassapy była nie tylko trudna do zdobycia, ale też piękna – po drodze można obejrzeć pozostałości fenomenalnych fresków. Piękne, ponętne kobiety (co w tamtych czasach było sporą odwagą, gdyż buddyzm nakazywał m.in wyzbycie się cielesnych żądz) spoglądają na przybyszów swymi urokliwymi oczętami. Przybysze z kolei nie patrzą raczej w oczęta, ale trochę niżej ;)

Ponieważ skała widoczna jest z daleka, aby jeszcze bardziej budziła grozę, król kazał skonstruować na jej bazie figurę lwa i umiejscowić ją na skalnej półce. Do dzisiaj pozostały jedynie dwie potężne lwie łapy, które można obejrzeć mniej więcej w połowie wspinaczki na szczyt. Kiedyś, żeby wejść wyżej, trzeba było się wspiąć do lwiej paszczy – to dopiero musiało robić wrażenie!

Dalej na szczyt prowadzą metalowe stopnie. Wchodząc po nich trzeba zachować ciszę – dookoła wiszą gniazda szerszeni, których lepiej nie drażnić. Można sapać pod nosem. A już z samej góry rozciąga się przepiękny widok na całą okolicę! Z każdej strony zielona dżungla. W oddali nietrudno dostrzec połacie pól ryżowych, gdzieś na horyzoncie majaczą sylwetki gór. Po pałacu, który się tu kiedyś znajdował zostało tylko trochę kamieni, więc ciekawsze jest to, co dookoła Lwiej Skały.

We wspinaczce chętnie pomagają miejscowi naganiacze. Za podanie ręki i wprowadzenie kawałeczek życzą sobie 500 rupii, co równe jest około 25 złotym. Lepiej więc wejść na górę o własnych siłach. A tam już można odpocząć w spokoju – bo na szczycie na szczęście nie ma tłumów. Można więc, tak jak ten mnich, zadumać się, patrząc na fantastyczną okolicę. Albo po prostu stanąć na kamieniu będącym najwyższym punktem góry i z satysfakcją zrobić sobie zdjęcie :)

A co się stało z Kassapą? Otóż po osiemnastu latach powrócił jego brat z Indii, żeby odebrać tron tak jak mu się należało. Kassapa, zamiast siedzieć w swojej twierdzy, wyszedł mu z wojskiem naprzeciw. Kiedy ruszali do ataku, przez przypadek przestraszył swojego słonia, który dał nogę. A wojsko myślało, że król ucieka i też zwiało. Kassapa, widząc swoją klęskę, poderżnął sobie gardło, żeby tylko nie dać się wziać do niewoli…

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF