Będąc w Holandii musisz spróbować diabelnie słodkich stroopwafli. Musisz!

Choć pytam o dania typowo obiadowe, połowa znajomych mówi stroopwafel gdy zastanawiam się, co typowo holenderskiego zjeść w czasie wizyty w Amsterdamie. Mam wrażenie, że świat oszalał na punkcie tych słodkich wafelków, a jeśli nie cały, to przynajmniej jego holenderska część. Nie ma wyjścia, trzeba na własnej skórze przekonać się, co tak wspaniałego jest w tych ciastkach!

Słowo stroopwafel oznacza wafel z syropem i tym dokładnie są te słynne ciastka. Dwa cieniutkie kawałki okrągłego wafelka przełożone są diabelnie słodką masą z syropu cukrowego, cukru i masła. Dobrze, że warstwa ta jest cieniutka, bo inaczej chyba wafla nie dałoby się zjeść. Czasem dodaje się do smaku cynamonu lub karmelu. Próbuję obu wersji i zdecydowanie bardziej smakuje mi z moim ulubionym cynamonem.

Stroopwafle po raz pierwszy dostrzegam w ogrodach Keukenhof i od razu poddaję się pokusie. Serwowane tutaj ciastka mają więcej niż standardowe 10 centymetrów średnicy i tuż przed podaniem podgrzewane są jeszcze chwilę w opiekaczu. Pierwszy gryz i… słodkie niebo w gębie! Już rozumiem, skąd ten ogólny zachwyt nad tymi wafelkami.

Potem jeszcze próbuję stroopwafli na zimno, z nadzieniem karmelowym. Są przyjemnie chrupiące, a syrop ze środka fajnie się ciągnie. Jednak smakują mi trochę mniej, niż te z cynamonem.

Tradycja przyrządzani stroopwafli pochodzi z miejscowości Gouda (tak, tak – to tam, gdzie robią ser!) z końca XVIII wieku, gdy w jednej z piekarni zmieszano okruszki, upieczono z nich wafelki i wypełniono je słodkim nadzieniem. Początkowo, ze względu na swoją prostotę, a co za tym idzie niską cenę, określano je jako wafle dla ubogich.

Dzisiaj wcinają je wszyscy Holendrzy – statystyczny mieszkaniec Holandii zjada przeciętnie dwadzieścia sztuk rocznie. Zjada się je popijając herbata lub kawą, niektórzy kładą też stroopwafle na filiżankach z gorącym napojem, tak aby para zmiękczyła ciastko. Mi bardziej smakują właśnie tak podgrzane, niż prosto z opakowania. Wolę je na ciepło, niż na zimno, choć rozmiękczone nie są już wcale chrupiące. Tak czy inaczej, stroopwafle mają kolejną fankę w mojej osobie :)

Próbowaliście stroopwafli? Jak Wam smakowały?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF