Cabo de São Vicente

Przylądek św. Wincentego to jeden z kilku znanych mi końców świata. Najdalej na południowy zachód wysunięty punkt Europy kontynentalnej i jednocześnie jedna z atrakcji turystycznych portugalskiego Algarve. W czasach, gdy sięgało tu Imperium Rzymskie miejsce to zwane było Promontorium Sacrum, czyli Święty Przylądek. A to dlatego, że uważany był on za ostatni punkt, z którego widać zachodzące słońce.

Dzisiaj przylądek nosi imię Wincentego z Saragossy – męczennika żyjącego w IV w. n.e. Według legendy, kiedy torturowany nie wyrzekł się swojej wiary i umarł za nią, jego ciało zostało wrzucone do wody. Kruki chroniły ciało, aż fale wyrzuciły je w okolicach przylądka. Na grobie św. Wincentego wzniesiono ołtarz, którego strażnikami zostały także kruki. W 1173 r. król Alfonso Henriques dokonał ekshumacji ciała męczennika i przewiózł je do Lizbony. Ciekawostką jest, że św. Wincenty jest obecnie patronem tego miasta. Ołtarzem natomiast do 1834 r. opiekowali się Franciszkanie.

Dzisiaj na przylądku od razu rzuca się w oczy latarnia morska zbudowana w 1846 r. na ruinach szesnastowiecznego klasztoru franciszkanów. Jest ona jedną z najmocniejszych latarni w Europie.

Jej dwie lampy o mocy 1000 watów widoczne są nawet z odległości 60 kilometrów.

Miejsce to jest też niesamowite ze względu na pionowe klify, o które rozbijają się fale Atlantyku. Wznoszą się na wysokość 75 metrów. Poza tym bardzo rzadko trafiają się tutaj dni bezwietrzne, najczęściej wieje tak mocno, że można się zastanawiać, czy to widoki, czy wiatr zapierają dech w piersiach.

Bywa też tak, że chociaż nad resztą Algarve świeci piękne słońce, Przylądek św. Wincentego spowija gęsta mgła. A wystarczy wrócić kawałek w stronę Sagres, by znowu cieszyć się bezchmurnym niebem.

Ponieważ wieje i nawet latem potrafi być tu naprawdę chłodno, furorę robią sprzedawane na parkingu przed latarnią morską wełniane swetry i czapki. A specjalnie dla Niemców atrakcją jest die letzte Bratwurst vor Amerika, czyli ostatnia kiełbaska przed Ameryką. Po takim posiłku nie pozostaje nic innego, jak wskoczyć do wody i przepłynąć Atlantyk po pierwszą kiełbaskę w Ameryce :)

Ciekawostką jest, że w marynarskim i żeglarskim żargonie miejsce to zyskało nazwę Przylądek Ciepłych Gaci. Bo kiedy wypływa się na szersze wody Atlantyku i robi się zimniej, trzeba przywdziać cieplejszą bieliznę :)

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF