Owocowy zawrót głowy

Wystarczy wskazać palcem wybrany owoc, by sprzedawczyni natychmiast poczęstowała nas kawałkiem do spróbowania. Wtedy możemy sprawdzić, czy nam smakuje i czy chcemy go kupić. Choć wybrałyśmy się z Agą na zakupy, to wychodząc z targu mamy pełne nie tylko torby z owocami, ale też brzuchy. Czuję się jak po dobrym obiedzie. To dlatego, że stoiska pełne są egzotycznych, zupełnie mi nieznanych owoców, a moja ciekawość – wielka!

Najbardziej smakuje mi mangostan, znany też jako garcynia, smaczelina, żółtopla lub żółciecz. To niewielki owoc o rozmiarach przeciętnego pomidora z ciemnofioletową skórką i mięsistą szypułką. Niektórzy mówią o nim królowa owoców. W środku ma kilka cząstek białego, soczystego i delikatnego miąższu. Z owocu zjada się właśnie ten miąższ, odrzuca się skórkę i duże, obłe pestki. Mangostan bardzo szybko się psuje, można go trzymać jedynie kilka dni. To dlatego prawie się go nie eksportuje, więc musimy się najeść na zapas.

Drugim faworytem jest włochaty rambutan, którego zresztą chyba nie można nie lubić. Chociażby właśnie za sam wygląd. Czerwono-zielone owoce wielkości piłeczki do ping-ponga, porośnięte jakby miękkimi kolcami, usypane na straganie, wyglądają bardziej jak sterta pluszowych zabawek, niż jedzenie. Żeby dostać się do jadalnej części owocu wystarczy rozłupać włochatą skórkę i wycisnąć biały, słodki miąższ. Pestka jest niejadalna. Kupując rambutany na targu, lepiej wybierać te przyczepione do gałązki, są lepszej jakości. Porcja rambutanów od razu trafia do naszej torby.

Uwielbiam patrzeć na pitaję, którą nazywa się też smoczym owocem albo truskawkową gruszką. Jest różowiutka! Niektórzy mówią, że owoc jest bez smaku. Rzeczywiście, słodkawy smak nie jest intensywny, ale mi odpowiada. Pod różowym płaszczykiem kryje się jadalny miąższ, albo biały, albo też intensywnie różowy, z czarnymi pesteczkami, który łatwo odchodzi od skórki. Ciekawostka – pitaja jest owocem kaktusa, a jego kwiat kwitnie tylko przez jedną noc.

Zaciekawia nas też smak salaka, ale nie mogę się zdecydować, czy mi odpowiada, czy nie. Zaraz po spróbowaniu wydaje się pyszny, lekko kwaskowaty, orzeźwiający, ale po zjedzeniu kilku mam wrażenie, że salaki są sfermentowane. Salak jest owocem wielkości wyciągniętej w kształt wrzeciona piłeczki pingpongowej. Ma twardą, pokrytą jakby łuskami węża, brązową skórkę, która kryje biały, galaretowaty miąższ i pestkę. Żeby się do niego dostać, trzeba tą skórkę rozłamać – jest sztywna i krucha.

Nie zachwycam się też goździkowcem. Z wyglądu podobny jest on trochę do czerwonej papryki, ale nie jest pusty w środku. Miąższ goździkowca konsystencją przypomina twardą, ale soczystą gruszkę. Dlatego nie wiem, czemu nazywany jest też woskowym jabłkiem, różanym jabłkiem, górskim jabłkiem czy jabłkiem miłości. Owoc jest w zasadzie bez smaku. Nie bierzemy!

Longan jest zabawny. Wygląda jak malutkie ziemniaczki wielkości winogron. Te ziemniaczki przyczepione są do cienkich gałązek. Skórka owocu jest dość sztywna, wystarczy ją rozłupać, żeby dobrać się do białego, wodnistego i galaretowatego miąższu, podobnego w konsystencji i smaku do liczi. Miąższ otacza pestkę, która też jest jadalna.

Oprócz tego na stoiskach pełno jest najprzeróżniejszych owoców chlebowca, papai, pomarańczy i kaki. Trafiamy też na jabłuszka – przepiękne, różowe, idealnie okrągłe i wszystkie takie same. Jakby z tej samej formy wyszły. Uważam jednak, że najlepiej kupować i jeść owoce tam, gdzie dojrzewają. Wtedy smakują najpyszniej!

Lubicie próbować egzotycznych owoców? Jaki jest najciekawszy owocowy smak, który mieliście okazję skosztować?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF