Podwodny byk, czyli nurki w El Toro

I pamiętaj, uważaj na objawy narkozy azotowej – mówi wesoło Chris, wkłada regulator do ust i zanurza się, a ja za nim. Nurkujemy w El Toro (co po hiszpańsku znaczy byk, ale skąd ta nazwa – nie wiem). To moje pierwsze nurkowanie nieco głębiej. Schodzimy na głębokość 30 metrów. Jest bosko! Dookoła ogromna, błękitna przestrzeń. Pode mną, na dość stromo opadającym dnie leżą wielkie, porośnięte wodorostami głazy wśród których kręcą się kolorowe ryby. Chris co chwilę coś fotografuje. Tu murena, tam rozgwiazdy, tu znowu jeżowce. Mogłabym tam zostać cały dzień, ale kończy się powietrze. Po przerwie, kiedy szykujemy się do drugiego nurkowania, uśmiecham się do Chrisa najładniej jak umiem. Dasz mi aparat?

Uśmiech jest skuteczny. Dostaję aparat. Ale chyba mam trochę pecha. Za drugim podejściem, choć szukamy, nie znajdujemy żadnej mureny, którą mogłabym sfotografować, a dopiero na powierzchni zauważam, że zdjęcie rozgwiazdy wyszło przepalone i czerwone. W dodatku rozszczelnił mi się wężyk doprowadzający powietrze do kamizelki, przez co szybciej kończy mi się powietrze i musimy skrócić nurkowanie o parę minut. Ale i tak jestem zachwycona!

Woda tego dnia w El Toro jest dużo bardziej przejrzysta, niż w Cala Delta, już samo to sprawia, że zdjęcia, które robię dużo bardziej mi się podobają.

Mam też wrażenie, choć być może mylne, że więcej tu różnorodnych ryb. Wiele z nich widziałam już w Cala Delta, ale chyba nie wszystkie.

Staram się też fotografować uważniej, zamiast gonić bestie czekam, aż same do mnie przypłyną.

Faktycznie, ta technika się sprawdza, a dzięki temu, że ja się nie ruszam, to zdjęcia wychodzą mi trochę bardziej wyraźne.

Dobrze nurkuje mi się z Chrisem, bo w żaden sposób nie okazuje mi zniecierpliwienia, kiedy czaję się na jakąś kolejną rybę. Nie lubię, jak mnie ktoś popędza.

Pod wodą ciekawe są nie tylko ryby. Znajdujemy też sporo jeżowców i rozgwiazdy, których niestety nie udało mi się porządnie uchwycić.

Mam wrażenie, że czas płynie pod wodą o wiele za szybko.

Sprawdzam, ile zostało mi jeszcze powietrza i ustalamy z Chrisem, że czas powoli wracać na powierzchnię. Spoglądam w górę i dostrzegam niewielką ławicę ryb, przepływającą nad naszymi głowami. Jeszcze tylko trzyminutowy postój na 5 metrach i wracamy na łódkę.

Tego dnia robię ostatnie nurkowania i zaliczam kurs PADI Advanced Open Water Diver. Cieszę się, że skusiłam się na tę przygodę. Świat podwodny jest super fascynujący, a ja już myślę, gdzie by tu następnym razem dać nura :)

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF