Winnym szlakiem przez cypryjskie góry

W grudniu to już po ptakach. Znaczy się, po winogronach. Zbiory w winnicach dawno skończone. Resztki liści brązowieją na winnych krzaczkach, przywodząc na myśl jakby rdze pokrywającą całą okolicę. Jakieś niedobitki ze zbiorów wiszą gdzieniegdzie, słodkie już jak rodzynki. Mimo to wyruszamy w kierunku Omodos, będącego centrum cypryjskiego winiarstwa, by liznąć choć trochę tego płynnego lokalnego dziedzictwa.

Historia produkcji wina na Cyprze sięga prawdopodobnie epoki brązu, jakieś 2500-2000 lat przed naszą erą. Mniej więcej z tego okresu pochodzi odkryta wieś niedaleko miejscowości Pyrgos z wytwórnią perfum, prasą do oliwy, piecem do wytopu miedzi i… winiarnią właśnie. Znaleziono również na Cyprze 5500-letnie amfory noszące ślady przechowywania wina.

Wielkie, ceramiczne amfory stoją przy wielu winiarniach w górach Troodos, przez które prowadzi kilka tematycznych szlaków winnych, wytyczonych przez cypryjską organizację turystyczną. My nie poruszamy się żadnym z nich, po prostu robimy sobie przejażdżkę po górskich trasach z obowiązkowym przystankiem w Omodos. Gdzieś pomiędzy wąskimi uliczkami ukryta jest też stara prasa do wina, którą oglądam z ciekawości, ale brakuje mi jakichkolwiek opisów czy schematów, jak wyglądała produkcja przy użyciu tej prasy.

Można tu też oczywiście popróbować różnych rodzajów wina w sklepach, zanim zdecydujemy się na jakikolwiek zakup.

Najbardziej ze wszystkich smakuje mi Commandaria, najbardziej znane cypryjskie wino. To deserowe wino jest słodkie, ciężkawe i trochę przypomina mi w smaku porto. Ma ciemnobrązowy, lekko złocisty kolor i już przy nalewaniu do kieliszka wydaje się być gęste. Smakuje obłędnie, ale ze względu na słodycz nie da się go wypić dużo.

Commandarię produkuje się z podsuszanych na słońcu winogron ze szczepów Xynisteri i Mavro. Zawartość alkoholu sięga w nim nawet 15%. To najstarszy znany i nadal produkowany rodzaj wina, którego pierwsze wzmianki w dokumentach sięgają roku 800 przed naszą erą!

Dzisiejsze winiarnie mają ze starożytnością niewiele wspólnego. W czasie naszej przejażdżki odwiedzamy kilka z nich, degustując wino tu i tam (ja, jako kierowca, jestem niestety trochę przez los pokrzywdzona ;).

Ze względu na to, że grudzień to nie jest zupełnie winny sezon, niektóre z winnic i winiarni są zamknięte. Ale do kilku udaje się nam zajrzeć, a jedną nawet możemy na szybko zwiedzić. Do oglądania jest niewiele, kilkanaście metalowych kadzi i to w zasadzie tyle.

Ładniej i ciekawiej prezentują się same winnice. Momentami pokrywają one większą część zboczy gór Troodos, tworząc przepiękny krajobraz.

Mogę sobie tylko wyobrażać, jak pięknie musi tu być w czasie winobrania, kiedy wszystkie rośliny są jeszcze pokryte zielonymi liśćmi, a krzaczki uginają się pod ciężarem soczystych i słodkich winogron!

Lubicie wino? Wolicie słodkie czy raczej wytrawne? Interesują Was wycieczki tego typu szlakami, jak te winne na Cyprze? A może polecicie mi jakieś inne ciekawe winne miejsca, warte odwiedzenia?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF