Zaczarowany ogród na dnie oceanu

Uwielbiam to uczucie, kiedy powoli zanurzam się pod wodę. Wiem, że za chwilę przeniosę się do zupełnie innego świata. Niby tak bliskiego, bo leżącego zaledwie kilka metrów pod powierzchnią wody, a jak odmiennego od tego, co znamy na co dzień. Woda oblewająca moje ciało tylko przez chwilę wydaje się chłodna. Oddycham powoli, równomiernie, spokojnie. Wyrównuję ciśnienie. Szeroko otwarte oczy rejestrują to, co mnie otacza. Wszystko w porządku sygnalizuję Miguelowi. Płyniemy. Prosto ku rafie tak pięknej, że gdybym tylko mogła, to westchnęłabym z zachwytu.

Godzinę wcześniej w recepcji hotelu pojawia się mężczyzna w średnim wieku. Czekam na niego z niecierpliwością. Namiary na Miguela znalazłam na jakimś forum internetowym. Mieliśmy jechać na nurki do Zatoki Świń, ale ze względu na pogodę zmieniamy plany. Miguel zabiera mnie do leżącej nieopodal Varadero koralowej plaży – Playa Coral.

Ja nazwałabym to miejsce koralowym rajem. W moim niewielkim jeszcze nurkowym doświadczeniu Playa Coral plasuje się na miejscu pierwszym pod względem rafy koralowej – tak bujnej, barwnej, różnorodnej nie widziałam nigdzie indziej.

Płynę powoli za Miguelem i rozglądam się na boki. Towarzyszą nam nieliczne ryby, za to przecudnie kolorowe.

Jednak w tym miejscu to nie ryby zachwycają mnie najbardziej. Koralowce – oto skarb tego miejsca.

Mam wrażenie, że płynę przez jakiś zaczarowany dziki ogród, który zapadł się pod powierzchnię wody, ale jego piękno trwa ciągle.

Niektóre koralowce wyglądają niczym wielkie liście kołyszące się delikatnie w rytm podwodnych prądów zamiast wiatru.

Inne przypominają jelenie rogi.

Jeszcze inne mogłyby z powodzeniem udawać paprocie.

Niektórych nie da się przyrównać do niczego, bo wyglądają jak nie z tej ziemi.

Moją uwagę zwracają koralowce w kształcie liści z żyłkami w intensywnie fioletowym kolorze.

Widzę też barwę niebieską, żółtą czy czerwoną.

Czuję się trochę jak dziecko, które trafiło do bajkowego parku i nie może napatrzeć się na te wszystkie cuda.

Trzy kwadranse mijają mi zdecydowanie za szybko. Wracamy z Miguelem na powierzchnię. – Jak ci się podobało? – pyta mnie. – Fantastycznie! – odpowiadam z entuzjazmem, nie mogąc doczekać się drugiego nura.

Za drugim razem płyniemy przez skalny tunel. Podążam za moim podwodnym przewodnikiem przeciskając się przez wąski przesmyk. Po drugiej stronie czekają nas kolejne cuda.

Miguel wie, że nie chcę się spieszyć, że chcę to wszystko obejrzeć ale i sfotografować.

Daje mi tyle czasu, ile potrzebuję, a ja chłonę ten podwodny świat, który uwielbiam!

Nurkowanie daje mi mnóstwo przyjemności, to za każdym razem odkrywanie czegoś zupełnie dla mnie nowego.

Ten świat w Playa Coral jest wyjątkowy i naprawdę potrafi oczarować!

Nie musimy schodzić bardzo głęboko, by nacieszyć oczy tymi podwodnymi cudami. Nasze nurkowania to nie więcej niż czternaście metrów, ale większość rafy znajduje się nie głębiej niż dziesięć.

Tu jednak nie chodzi o pobicie rekordu głębokości tylko o odkrycie dla siebie czegoś nowego, pięknego, niecodziennego. O zanurzenie się na chwilę w innym świecie, o oderwanie się od problemów codzienności czekających na powierzchni i bycie tu i teraz. O wsłuchanie się we własny oddech, bicie serca i podziwianie tego, co natura wykreowała niczym artysta na dnie oceanu.

Jak podoba się Wam podwodna Kuba? A może sami nurkujecie? Gdzie znaleźliście Wasz najpiękniejszy podwodny świat?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF