Kominy z Algarve

Ile dni na komin pan sobie życzy? – pytał murarz właściciela nowo budowanego domu, bo od tego, ile czasu miał przeznaczyć na konstrukcję komina zależała jego cena. Im bardziej skomplikowany wzór – tym więcej dni, a co za tym idzie – tym drożej. Nie ma chyba drugiego regionu na świecie, dla którego kominy byłyby tak charakterystycznym elementem krajobrazu. Te wyrastające z dachów domów w Algarve to jakby małe dzieła sztuki.

Kominy mają najprzeróżniejsze kształty – bywają okrągłe i kwadratowe, zdobione siateczką i paskami, całe białe, malowane lub wykładane azulejos. Możliwe, że były elementem wyróżniającym domostwa – bo przecież tradycyjnie na południu Portugalii wszystkie domy maluje się podobnie, na biało. Taki ozdobny komin mógł więc dawniej być sposobem na odróżnienie swojego domu od domu sąsiadów.

A może kominy pochodzą od Maurów? W Algarve nietrudno usłyszeć teorię, że to elementy wywodzące się z architektury arabskiej. Co z tego, że Arabowie kominów nie budowali :) Faktem jest, że większość z nich przypomina stylem miniaturki minaretów, więc jakieś związki ze sztuką arabską mogą się gdzieś kryć.

Istnieje legenda, która głosi, że kiedy w XIII wieku król Alfons III uwolnił ziemie południowej Portugalii spod panowania Maurów, dał im ultimatum – albo przejdą na chrześcijaństwo, albo zostaną wypędzeni ze swoich domów. Ci, co zdecydowali się zostać, pozornie zmienili religię, ale w duchu pozostali muzułmanami. A ponieważ nie mogli oficjalnie budować meczetów – taki ozdobny komin na dachu udawał minaret. W ten sposób mieli oszukiwać króla i chrześcijan.

Legenda legendą, a badania pokazują, że zdobienie kominów rozwinęło się w Algarve nawet kilka wieków po wypędzeniu Maurów z tych terenów. Niestety początki kominów giną gdzieś w mrokach historii i do tej pory nie udało się poznać ich dokładnej genezy. Najstarszy istniejący do dziś komin (z 1713 r.) stoi w Porches, ale i tam nikt nie wie, skąd tak naprawdę ten element architektoniczny pojawił się w tym regionie Portugalii. Od Maurów – brzmi popularna wersja.

Dawniej domy miewały co najmniej dwa kominy użytkowe. Jeden z nich znajdował się nad kuchnią używaną na co dzień do gotowania i spożywania posiłków. Drugi z kolei budowany był nad lareirą – rodzajem kuchni-salonu z domowym paleniskiem, kominkiem wokół którego gromadzili się goście. To tutaj również wędzono wędliny czy suszono zioła. Taka lareira była sercem domu. Jeśli na dachu stało więcej kominów – pozostałe były stawiane jako dekoracja.

Dzisiaj nie każdy dom potrzebuje ozdobnego komina i wiele z nich jest po prostu nieużywane. Nie są zadymione, tylko czyściutkie, śnieżnobiałe. Bo taki komin to już nie tylko element pozwalający na odprowadzenie dymu z kuchni czy kominka, ale po prostu piękny detal architektoniczny, który sam w sobie stanowi ozdobę domu, bloku mieszkalnego czy nawet hotelu.

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF